Saturday, February 17, 2007

Accio

heri potur ilkçıktığı zamanlar bu fena bir kitap çocukları gerçeküstü şeylere özendiriyor diye eleştirmişlerdi. O zaman da psikologlar çıkıp çocuklar ayırır böyle şeyleri hiç etrafta bir tane gördünüz mü büyücü olucam ben diye okul bırakan demişlerdi. Şimdi ben okudukça birgün boş bir handan içeri girsem ve rastgele bir yere dokunsam ve karşıma yepyeni bir dünya çıksa diye hayal ediyorum. Onların yaptığı her bir şeylere özeniyor, öyleki okul zamanımı hatırlayıp benim de eğlenceli derslerim vardı keşke çalışsaymışım diyorum. Ben de kazan istiyorum, ben de şölen istiyorum. Yani sonuçta yok o yalan, ayırır da özenmez de normal hayattan sıkılmaz da bıdı bıdı bilmemne. Psikologlara güvenmemek lazım hele televizyona çıkanlara hiç . Bu arada psyl die bir gruba üyeyim insanlar sürekli kınıyorlar birbirlerini orda, mesleğe saygısızlık yapıosunuz bilmemne bey ne demek miş o öölee gibi mailer dönüyor hep. Bir çocuk askere gidicekmiş diplomasını kiralamak istiomuş sigortası başlasın die. Amanınnn sanki kıyamet koptu herkes nasıl ciddi nasıl kendini kaptırmış. Mesleğin düşmemiş son kalesi her biri. Sanki çocouk gidip çalışsa doğru düzgün bişi yapıcak ordan. Tüm psikoloji camiasına sinir oluyorum. Paralel evren yaratıcam ben, katılmayak isteyenler isim yazdırsınlar.

1 Comments:

Blogger rot said...

ben parmak kaldırmak ve hatta kaleye mum dikmek istiyorum.

5:38 PM  

Post a Comment

<< Home